Dag 7 en 8: Lange reis dwars door Nevada naar Zion

Op zaterdag 21 juli gaan we zo’n 500km rijden. Vanuit Lee Vining gaan we over highway 120 richting Tonopah. Walter had al gezegd dat het een hobbelweg was maar dit was een echte kermis attractie. Een hobbelde geit is er niks bij. Steeds weer omhoog en omlaag, zo snel achter elkaar dat je er bijna voor zou willen betalen. Verderop gaan we langszaam de hoge bergen uit en worden het vooral lange rechte wegen. Vaak kom je over een bergtop waarna je zo 30 km rechte weg voor je ziet. Het lijkt dan maar een stukje maar er komt geen eind aan.
Een stuk van deze route is de zogenaamde Extraterrestrial highway. Deze weg is ruim 150 km lang en we hebben percies 12 tegenliggers gehad. Onderweg natuurlijk gestopt bij Little A’Le’inn waar ze beweren UFO’s te hebben gezien. Toch wel een bijzondere plek in de “middle of nowhere“. We wilden in de buurt van Caliente naar een RV park in een state park. Helaas had het hier enkele dagen terug zo geregend dat de weg er naar toe niet bereikbaar was. Uiteindelijk vinden we een RV park in het dorpje Caliente zelf.
Zondag 22 juli vervolgen we onze reis naar Zion. Vandaag is het nog “slecht” 3 urtjes rijden. Onderweg weer van die lange rechte wegen tot we uiteindelijk in Cedar City aankomen. Nu zijn we weer in de bewoonde wereld. Vanuit hier is het nog maar een stukje en komen we bij het eerste deel van Zion National Park. Het is hier prachtig. Rode enorme rotsen vormen hier een dal genaamd Kolob canyons. Het is slechts een 8 km lang maar zeer de moeite waard. Na deze korte stop rijden we nog een half uur waarna we op de camping in Springdale aankomen. Mooie camping, prachtige ligging en een zwembad waar we direkt een duik in nemen om eens af te koelen. Het water is zo’n 30 gr. Maar is toch een afkoeling omdat het erbuiten (in de schaduw) ondertussen 38 graden is. ’s Avonds lekker gegeten bij de Mexicaan en na dit verslag weer naar bed.